Postacie i przebieg choroby

Stwardnienie rozsiane może mieć różny przebieg. Jego określenie jest istotne, różnicuje leczenie, a także wymaga innej diagnostyki. W Stanach Zjednoczonych w 1996 roku Narodowe Stowarzyszenie Stwardnienia Rozsianego wyróżniło cztery postacie SM:

• remitująco-nawracającą;
• wtórnie postępującą;
• pierwotnie postępującą;
• postępująco-nawracającą.

Postać remitująco-nawracająca

Najczęstsza postać stwardnienia rozsianego, którą diagnozuje się u 80% pacjentów. Najwcześniejszym jej objawem jest tzw. klinicznie izolowany zespół (CIS), który wskazuje na demielinizację komórek w obrębie mózgu. Postać ta charakteryzuje się okresami rzutu choroby i jej remisji. Rzuty trwają od kilu dni do kilku miesięcy, po ich upływie objawy ustępują lub całkowicie zanikają na czas remisji. W niektórych przypadkach rejestruje się remisje kilkuletnie. Jeśli objawy ustąpią całkowicie na dłuższy okres, można uznać, że choroba ma łagodny przebieg. Zdarza się to u 15–20% pacjentów.

Postać wtórnie postępująca

Charakteryzuje się trwałym pogarszaniem zdrowia przez kolejnych 6 miesięcy. Najszybciej ze wszystkich odmian prowadzi do niepełnosprawności. Ponadto pojawia się po 10–15 latach u ponad połowy chorych na postać remitująco-nawracającą.

Postać pierwotnie postępująca

Jedna z rzadszych form (dotyczy ok. 10%), zwykle rozpoznawana koło 40. roku życia lub nawet później. Zmiany demielinizacyjne w tej odmianie pojawiają się głównie w rdzeniu kręgowym, a nie w rdzeniu i mózgu, jak w innych postaciach. Nie spotyka się tu okresów rzutu i remisji choroby, objawy stopniowo się pogłębiają bez gwałtownych zaostrzeń.

Postać postępująco-nawracająca

Najrzadsza i najcięższa postać stwardnienia rozsianego. W tej odmianie objawy choroby pogłębiają się sukcesywnie, a często dochodzi do nagłego pogorszenia czy upośledzenia funkcji nerwowej. Nie zdarzają się remisje, objawy nie ustępują i nie dochodzi do poprawy jakości życia.

Obraz kliniczny w trakcie 5–10 lat od rozpoznania może stanowić projekcję dalszego rozwoju schorzenia. Nigdy jednak nie można przewidzieć do końca, jak choroba będzie się zmieniać, zależy to bowiem od wielu czynników. Między innymi od wieku chorego, a także od wieku, w którym chorobę rozpoznano, zauważa się, że często rozpoznanie w wieku nastoletnim zapowiada chorobę o łagodnym przebiegu, a wieku podeszłym o gwałtownym i postępującym. Ponadto często po kilku latach jedna postać przechodzi w drugą, np. u ponad połowy chorych postać remitująco-nawracająca przechodzi w odmianę wtórnie postępującą.

Nie ma jeszcze komentarzy! Śmiało, bądź pierwsza/y! :)

Musisz mieć włączone javascript, aby wyświetlać komentarze.

Dodaj komentarz

Imię Email (nie będzie widoczny) Komentarz
Przepisz powyższy kod 7500